Hoe het allemaal begon

De meeste thuisfronters die ik ken, leerden hun man of vriend kennen toen deze al militair was. Je kiest voor iemand en die heeft een beroep, soms is dat heel stoer in een uniform! Ook al weet je op dat moment misschien nog helemaal niet wat dat inhoudt: 
thuisfronter zijn. En heb je intussen genoeg meegemaakt, want het is echt niet altijd makkelijk. En hoe vaak krijg jij naar je hoofd geslingerd: tja, je hebt zelf voor hem gekozen! Inderdaad voor hem, maar niet voor het leven als thuisfronter.
Bij ons is dat een beetje anders gegaan. Mijn man was uitgekeken op zijn baan en wilde graag iets anders. Hij was overal aan het netwerken en rondkijken tot hij op een keer thuiskwam met de vraag of ik meewilde naar een informatieavond. Nou dat was op zich prima, maar waar ging dat over? "Er is een informatieavond bij defensie met een project 
van werk naar werk, dan kan je instromen. Dan ga je van spijkerbroek naar vlekjesbroek" 
Nu was ik niet zo heel verbaasd, want defensie heeft op hem altijd veel aantrekkingskracht gehad. En ergens je licht opsteken kan geen kwaad, dacht ik. 
Zo gezegd, zo gedaan; wij gingen samen op die bewuste avond informatie halen. Het was goed opgezet, met veel promotiefilms en duidelijke uitleg. Daarna kon men onder het genot van koffie en koek praten met defensiepersoneel van verschillende onderdelen. Tijdens de films en uitleg had ik al een paar keer opzij gekeken en ik zag een gezicht dat begon te glimmen. En tijdens het gesprek werd hij helemaal enthousiast! 
Ik stond een beetje om mij heen te kijken; welke mensen komen hier op af en zie ik een bekend gezicht? Niet dat het gesprek mij niet interesseerde, maar ik kreeg niet helemaal mee waar het over ging. Tot ik ineens werd aangesproken door de officier waar mijn man mee stond te praten. "Bent u getrouwd met deze man, die graag bij defensie wil komen werken? En heeft u kinderen samen?" Toen ik instemmend knikte, vroeg hij wat ik er eigenlijk van vond. Oei, dat was een lastige vraag en vertelde daarom eerlijk dat ik het allemaal heel overweldigend vond. Deze avond was heel aanlokkelijk gemaakt met prachtige filmpjes, maar wat een baan bij defensie nu precies inhoudt, dat vond ik lastig inschatten.
"Prima", zegt de man, "Dan gaan jullie nu samen naar huis. Je gaat praten over werken bij defensie en wat jullie er beiden van vinden. Ook jouw mening is belangrijk. Wat als jouw man naar een oorlog moet en een wapen vasthoudt? Hoe regel jij thuis de zaken als hij weg is? Blijf met elkaar in gesprek! En dan bel ik jou (wijzend naar mijn man) volgende week terug. "
Ik was diep onder de indruk en al pratend gingen we naar huis. We hebben inderdaad veel gesproken over het hoe en wat. Maar ik heb toestemming gegeven om te solliciteren bij de defensie. Het was een moeizame weg voor alles in kannen en kruiken was, maar hij werkt er intussen al een aantal jaren met plezier. Als thuisfronter heb ik al veel voor de kiezen gehad en zo'n meelevende leidinggevende als de man in dit verhaal ben ik nog niet veel tegengekomen. Maar ik heb gekozen en sta voor de volle 100% achter mijn militair!