Aan het begin van een missie of oefening is het gemis van mijn militair altijd het ergste; ik ben heel druk met van alles en nog wat, maar heb geen structuur in mijn bezigheden. Constant zeurt het gemis door heel mijn lichaam: het is namelijk niet alleen het fysieke gemis wat ik voel, maar ik ben ook mijn klankbord en mijn maatje kwijt.Na een paar weken heb ik het ritme weer te pakken en is er een soort aanvaarding van de afwezigheid van mijn lief. Natuurlijk mis ik hem enorm, maar het leven gaat gewoon door en dat van mij ook. Deze korte missie valt het grootste gedeelte in de vakantie en het gezinsleven speelt zich voornamelijk in de achtertuin af dit jaar. Heerlijk met een zwembad in de tuin, de dames vermaken zich er prima mee. Het worden warme weken waarin ik fijn kan haken, aandacht aan mijn kinderen kan geven en natuurlijk aan onze pup. De vakantie gaat langzaam voorbij, het schoolleven begint weer en ineens duurt het niet meer zolang voor mijn militair terugkomt. En wat is het mooie van die laatste week? Ik tel elke nacht dat ik nog alleen ben, verzin iets lekkers om voor hem te koken en te bakken en ik wordt helemaal onrustig. Het valt mij op dat ik dit bij elke missie en oefening heb gehad: ik ben ineens weer zwaar verliefd!
Die man waar ik jaren geleden als een blok voor viel, daar ben ik weer helemaal verliefd op! Mijn militair met zijn stoere uiterlijk, met zijn sterke armen waarmee hij mij kan optillen en vasthouden. Die man met prachtige ogen die gaan glimmen als we elkaar diep in de ogen kijken. Deze man die mij lieve berichtjes stuurt als hij weg is. De vader van onze kinderen waar ik trots op ben en mijn hart zwelt in mijn binnenste. Deze stoere militair heeft zijn prachtige taak er bijna op zitten en ik mag zijn vrouw zijn. Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik hem voor mij en als ik kon schilderen dan legde ik hem vast op het doek. In mijn buik fladderen de vlinders en ik zeg tegen mijzelf: nog even volhouden, dan kunnen we elkaar weer in de armen sluiten, in de ogen kijken en zeggen: ik houd van jou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten