Schaduw over vakantie

Wat was het donderdag 17 juli warm in de school. Mijn laatste werkdag voor de zomervakantie. Heerlijk alles af kunnen ronden en alvast plannen gemaakt voor het nieuwe schooljaar. Aan het eind van de dag nog een laatste vakantiegroet naar de collega's en ik trek de schooldeur achter mij dicht. Hoera! Wat heb ik zin en behoefte aan de vakantie! Voordat mijn militair weggaat, heerlijk met het gezin een poosje weg.
Maar dan komt het nieuws van de ramp met MH17. Weg vakantiegevoel! Wat een verschrikking; zoveel doden! En dan het nieuws dat het geen ongeluk is, maar een oorlogsdaad. Een burgervliegtuig neergehaald door een raket. Ik heb er geen woorden voor. Kan alleen maar stil zijn.
De komende dagen hoor ik op het nieuws, via facebook zoveel berichten over deze ramp....
En dan gisteren die bijeenkomst met daarna de toespraak van de koning. Zichtbaar aangeslagen, net als iedereen in Nederland. Ik hoor verhalen van nabestaanden. Het is goed om hun verhaal te laten doen. Je wilt geholpen, getroost worden en dan kan je alleen maar praten over de dierbaren, die je zijn afgenomen.
Verder hoor ik ook geluiden van boosheid. Mensen die kwaad zijn op Rusland en op onze eigen regering. Logisch denk ik, deze reacties, maar in je emoties kan je niet goed nadenken en ook niet goed handelen. Volgens mij is het juist heel goed om eerst te zorgen voor de lichamen van de omgekomenen, zoals het nu gebeurd. En wat weten wij wat er achter de schermen allemaal geregeld wordt? Er zijn zoveel commissies en organisaties die hun plan al klaar hebben liggen als er een ramp gebeurd, daar hebben wij als gewone burgers helemaal geen weet van. Laat daarom een ieder die een taak heeft, gewoon zijn werk doen. En de anderen bidden voor de nabestaanden, aan hen denken... En niet gelijk oordelen en veroordelen. Daar krijg je alleen maar ruzie en koude harten van.
Ik hoop dat de trein met lichamen heel snel in Nederland aankomt, zodat er onderzoek kan worden verricht en er rust mag komen voor de families.
En dat we ondanks deze verschrikkelijke ramp toch mogen genieten van de vakantie, zodat we uitrusten en nieuwe kracht krijgen om straks weer te beginnen aan een nieuw schooljaar, werk en de laatste voorbereidingen voor de missie....