neerslachtig contra blijmoedig

Er zijn van die dagen dat het lijkt of iedereen tegen jou is, niemand aandacht voor je heeft, alles misgaat, met andere woorden je bent depri om maar eens een modewoord te gebruiken. Vandaag is het zo'n dag voor mij. Het begon gisteravond en vanmorgen had ik er nog last van. Soms spelen bepaalde hormonen ook mee en voel je deze neerslachtigheid nog heviger. Helaas ben ik een persoonlijkheid die hier niet aan wil en zich er heftig tegen verzet met het gevolg dat ik ernstig gefrustreerd raak en de neerslachtige gevoelens alleen maar toenemen. Wat is hier aan te doen? Niets!
Het beste is mijzelf overgeven en een dagje lekker zielig doen. Dan is het meestal zo weer over. Want ik ben van nature een blijmoedig mens, enthousiast, behulpzaam en graag met iets bezig waar ik mij in kan vastbijten. Dus deze dagen zoals vandaag zijn gelukkig een uitzondering. Nu was ik even boven in mijn dagboekje Thuisfront aan het bladeren en kwam een gedichtje tegen van Karel Eijkman dat ik zo grappig, maar ook hartverwarmend vond en op slag is mijn neerslachtige gevoel weg en ga ik blijmoedig aan mijn blog schrijven. Als dat geen goed teken is voor de dag!
Hieronder volgt het gedichtje waar ik blij van werd:

vrolijk schaap(naar psalm 23)

Was ik een schaap

was hij mijn herder.

Was ik een schaap

bracht hij mij verder.

Hij wist waar groen grasland was

en fris, helder water.

Wilde ik weglopen

gaf hij me een tik met zijn stok.

En was ik zoek

ging hij mij zoeken.

Was ik stom

ging ik verdwalen,

Hij keerde mij om

om mij te halen.

Ik was niet bang

want hij was bij me.

Al moesten we langs

smalle, enge paden.

Ik durfde best

want leeuwen of wolven

jaagt hij de stuipen op het lijf.

Wie kwaad wil doen

die lacht hij vierkant uit.

Ik voelde mij goed,

kon op hem bouwen.

Ik kreeg weer moed, 

had weer vertrouwen.

Hij moedigde mij aan,

maakte mij dapper.

Met hem erbij lukt het mij,

mijn hele leven.

Was ik een schaap

dan wist ik het wel.